Mosty kolejowe w Bydgoszczy – trzy mosty kolejowe na rzece Brdzie w Bydgoszczy. Łukowy, ceglany most wschodni jest najstarszym zachowanym obiektem mostowym w Bydgoszczy i jednym z najstarszych istniejących mostów kolejowych w Polsce.

Most Królowej Jadwigi – most jednoprzęsłowy, żelbetonowy o konstrukcji ramowej na rzece Brdzie w bydgoskim śródmieściu, w okolicach dworca PKP. Długość mostu wynosi 26 metrów, szerokość 11, a wysokość od najwyższego poziomu rzeki - 4 metry.

Kiedy w roku 1860 wytyczono i rozpoczęto budowę Viktoriastrasse (od 1920 roku jako ulica Królowej Jadwigi), w miejscu przeprawy przez Brdę zbudowano w latach 1861 - 1865 pierwszy most drogowy w jej ciągu - nazywał się Viktoriabrücke, był ceglany, trójprzęsłowy, wsparty na trzech arkadach.
W latach 1908-1915 dokonano w Bydgoszczy generalnej przebudowy drogi wodnej Wisła-Odra. W wyniku tych prac do drogi wodnej włączono odcinek Brdy, wcześniej nie skanalizowany, na którym istniała przeprawa mostowa Victoriabrücke. W tej sytuacji konieczna była gruntowna przebudowa mostu, aby spełniał on wymogi ówczesnej żeglugi. Należało podwyższyć obiekt i poszerzyć prześwity między przęsłami.

Zdecydowano się na budowę nowego mostu i podjęto decyzję o użyciu nowatorskiej jak na owe czasy technologii żelbetonowej. Projekt zakładał wzniesienie jednoprzęsłowego mostu o konstrukcji ramowej, z betonowymi przyczółkami, a instalacje miały biec specjalnie zaprojektowanymi komorami. Nawierzchnię mostu przygotowano pod przewidywaną trakcję tramwajową. Prace rozpoczęły się w maju 1913 roku, a oficjalne otwarcie odbyło się 28 sierpnia tegoż roku. Nazwano go także Viktoriabruecke, a w roku 1920 wraz z powrotem Bydgoszczy do macierzy - mostem Królowej Jadwigi. Zbudowała go bydgoska firma Windschild i Langelott, której biura mieściły się przy ulicy Gdańskiej 153 (obecnie 34), a fabryka w miejscowości Białe Błota. Projektantem mostu był prof. Kohnke z Gdańska. W zgeometryzowanej, stylistyce nowej konstrukcji mostu pojawiła się też śladowa, lecz interesująca dekoracja: „secesyzujące” rybie głowy na przyczółkach.
Most został zaminowany w 1939 roku, ale mimo odpalenia ładunków 4 września nie wyleciał w powietrze - nachyliły się jedynie barierki, głównie wschodnia. W styczniu 1945 roku na moście ułożono kilka bomb lotniczych, które podłączono do detonatora. Mieszkańcy okolicy, głównie kolejarze, unieszkodliwili bomby w nocy z 22 na 23 stycznia. W ten sposób jako jedyny bydgoski most w centrum miasta, przetrwał bez szwanku okres II wojny światowej.
Most przetrwał także intensywne zmiany ulicy Królowej Jadwigi, stającej się stopniowo jedną z ważniejszych arterii miejskich. Jedynym śladem upływu lat pozostawał brak czterech lamp stojących niegdyś na cokołach przyczółków. W 2001 r. przeprowadzono remont kapitalny mostu, który przywrócił mu dawną świetność. Na przyczółkach stanęły ponownie stylizowane, masywne lampy projektu W. Kalińskiego. Dodatkowo, w 2005 r. most został podświetlony.
Od 6 czerwca 2008 r. bydgoszczanie mogą również korzystać z wyremontowanego wiaduktu kolejowego na ul. Gdańskiej. Jest to pierwszy wiadukt w Bydgoszczy o tak nowatorskim rozwiązaniu pod względem estetycznym.

Ale wracając do inwestycji... Otóż Bydgoszcz do 2015 roku mają pojawić się dwa całkiem nowe obiekty - pierwszy most wybudowany dla nowej linii tramwajowej do dworca kolejowego ma powstać w pobliżu Mostu Królowej Jadwigi.

A drugi w związku z planowaną budową drogi, która będzie przedłużeniem ul. Ogińskiego i połączy centrum z Wzgórzem Wolności.

Są to całkiem nowe konstrukcje, które spowodują, że Bydgoszcz zyska całkiem ciekawe obiekty architektoniczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz