W związku z planowanymi inwestycjami w grodzie nad Brdą pojawią się dwa nowe mosty. Mosty są szczególnym elementem architektonicznym każdego miasta. Niestety Bydgoszcz nie może poszczycić się jakimiś specjalnymi okazami. Jedyne, które mogą zachwycić, to wiadukty kolejowe na Okolu postawione jeszcze w XIX wieku, Most Królowej Jadwigi i wyremontowany wiadukt kolejowy na ul. Gdańskiej .
Mosty kolejowe w Bydgoszczy – trzy mosty kolejowe na rzece Brdzie w Bydgoszczy. Łukowy, ceglany most wschodni jest najstarszym zachowanym obiektem mostowym w Bydgoszczy i jednym z najstarszych istniejących mostów kolejowych w Polsce.
Most Królowej Jadwigi – most jednoprzęsłowy, żelbetonowy o konstrukcji ramowej na rzece Brdzie w bydgoskim śródmieściu, w okolicach dworca PKP. Długość mostu wynosi 26 metrów, szerokość 11, a wysokość od najwyższego poziomu rzeki - 4 metry.
Kiedy w roku 1860 wytyczono i rozpoczęto budowę Viktoriastrasse (od 1920 roku jako ulica Królowej Jadwigi), w miejscu przeprawy przez Brdę zbudowano w latach 1861 - 1865 pierwszy most drogowy w jej ciągu - nazywał się Viktoriabrücke, był ceglany, trójprzęsłowy, wsparty na trzech arkadach.
W latach 1908-1915 dokonano w Bydgoszczy generalnej przebudowy drogi wodnej Wisła-Odra. W wyniku tych prac do drogi wodnej włączono odcinek Brdy, wcześniej nie skanalizowany, na którym istniała przeprawa mostowa Victoriabrücke. W tej sytuacji konieczna była gruntowna przebudowa mostu, aby spełniał on wymogi ówczesnej żeglugi. Należało podwyższyć obiekt i poszerzyć prześwity między przęsłami.
Zdecydowano się na budowę nowego mostu i podjęto decyzję o użyciu nowatorskiej jak na owe czasy technologii żelbetonowej. Projekt zakładał wzniesienie jednoprzęsłowego mostu o konstrukcji ramowej, z betonowymi przyczółkami, a instalacje miały biec specjalnie zaprojektowanymi komorami. Nawierzchnię mostu przygotowano pod przewidywaną trakcję tramwajową. Prace rozpoczęły się w maju 1913 roku, a oficjalne otwarcie odbyło się 28 sierpnia tegoż roku. Nazwano go także Viktoriabruecke, a w roku 1920 wraz z powrotem Bydgoszczy do macierzy - mostem Królowej Jadwigi. Zbudowała go bydgoska firma Windschild i Langelott, której biura mieściły się przy ulicy Gdańskiej 153 (obecnie 34), a fabryka w miejscowości Białe Błota. Projektantem mostu był prof. Kohnke z Gdańska. W zgeometryzowanej, stylistyce nowej konstrukcji mostu pojawiła się też śladowa, lecz interesująca dekoracja: „secesyzujące” rybie głowy na przyczółkach.
Most został zaminowany w 1939 roku, ale mimo odpalenia ładunków 4 września nie wyleciał w powietrze - nachyliły się jedynie barierki, głównie wschodnia. W styczniu 1945 roku na moście ułożono kilka bomb lotniczych, które podłączono do detonatora. Mieszkańcy okolicy, głównie kolejarze, unieszkodliwili bomby w nocy z 22 na 23 stycznia. W ten sposób jako jedyny bydgoski most w centrum miasta, przetrwał bez szwanku okres II wojny światowej.
Most przetrwał także intensywne zmiany ulicy Królowej Jadwigi, stającej się stopniowo jedną z ważniejszych arterii miejskich. Jedynym śladem upływu lat pozostawał brak czterech lamp stojących niegdyś na cokołach przyczółków. W 2001 r. przeprowadzono remont kapitalny mostu, który przywrócił mu dawną świetność. Na przyczółkach stanęły ponownie stylizowane, masywne lampy projektu W. Kalińskiego. Dodatkowo, w 2005 r. most został podświetlony.
Od 6 czerwca 2008 r. bydgoszczanie mogą również korzystać z wyremontowanego wiaduktu kolejowego na ul. Gdańskiej. Jest to pierwszy wiadukt w Bydgoszczy o tak nowatorskim rozwiązaniu pod względem estetycznym.
Ale wracając do inwestycji... Otóż Bydgoszcz do 2015 roku mają pojawić się dwa całkiem nowe obiekty - pierwszy most wybudowany dla nowej linii tramwajowej do dworca kolejowego ma powstać w pobliżu Mostu Królowej Jadwigi.
A drugi w związku z planowaną budową drogi, która będzie przedłużeniem ul. Ogińskiego i połączy centrum z Wzgórzem Wolności.
Są to całkiem nowe konstrukcje, które spowodują, że Bydgoszcz zyska całkiem ciekawe obiekty architektoniczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz